-efşan
Üye
Anektod
Yine sen bir yağmurun ardından geleceksin inancı ile bekleteceksin beni sağanak altında.
Ben ise yine aldırmadan saatlerce yağmurun şiddetine gelişini gözler vaziyette, yollarına kurban vaziyette.
İlk günkü ceketim üzerimde, gömleğimin kırışıklığı belli belirsiz ıslanmaktan, paçalarım sağanaktan beter...
Yitirmedim henüz ümidimi.
Geleceksin.
O gelecek diyorum soranlara. O beni bırakamaz.
Seviyor ulan.
Seviyorum ulan.
Seviyorum...
Saatler geçti.
Sağanak şiddetini arttırdı.
Bekliyorum. Bekliyorum...
Aslında kendime dahi itiraf edemiyorum.
Gelmeyeceğini bile bile..
Çekilecek hasret var, bile bile.
Adın dudaklarımın arasında. Bir de uzun Maltepe.
Tutturmuşum bir dönüş türküsü, istikametim ile..
Sessizliğimi bir barakam ile paylaşıyorum, yokluğunda ona sığınıyorum.
Avutmasa da, unutturmasa da..
Mavişimiz; kuşumuz da ötmüyor artık.
Beyazlığını yitirdi gayrı.
Hatrıma düşer ki eve her adımımı attığımda; adını sen koymuştun.
Her ne kadar rengi beyaz olsa da ''Adı maviş olsun'' demiştin.
Maviş bekleyemedi dönüşünü. İsteyerek mi bilemem ama o da terk etti beni.
Şmdi düşünürümde hatırlar mısın? Sen bensiz ne yaparsın?
Belki ne giyeceğini düşünüp belki saçın tararsın.
Ve biliyorum ki sen hâlâ pembe ile kırmızı arasındaki savaşındasın.
Inat ile gülümseyip, yokluk ile varlık safhasındasın. Tahminimce düşman saflarındasın.
Birkaç parça yeni çul, birkaç adet papuç boyamış gözünü.
Şaşaalı geceler, ışıltılı heceler yedirmiş sözünü.
Tek katlı ama pembe panjurlu evimiz olacaktı; en azından hayalimizdi.
Ne lüks villalar ne de renkli mekanlar; sen yıktın başıma evimi..
Herşeye rağmen seviyorum seni.
Sağanaklarda kurban olurcasına,
Sen tanrı, ben kulun;
Açıp ellerim semaya, secdem aşkın; taparcasına.
Tuz basıp yareme,
Derdim sağanaktan aşar; kanarcasına.
Saniye bir asır; lahzalarda kaybolurcasına.
Şimdi matem vaktidir gayrı,
Kapat perdeleri ardına kadar.
Gizleme matemini, ben yasın ile kahrolurum.
Yaşların akmadan ağla bu gece,
Sessiz hıçkırıklara boğul.
Saçların rüzgarlarda dalgalansın,
Dipsiz uçurumlarda bul beni, oradayım.
Bilemedin hiç, ben sensiz bulamadım düzü; her an dardayım.
Bir gün tek kelime ile düşerim aklına, ''Neredesin?''
Toprak örtmez bedenimi,
Dalgalar nereye sürükler ise oradayım.
Dalgalar nereye sürükler ise oradayım...
Yine sen bir yağmurun ardından geleceksin inancı ile bekleteceksin beni sağanak altında.
Ben ise yine aldırmadan saatlerce yağmurun şiddetine gelişini gözler vaziyette, yollarına kurban vaziyette.
İlk günkü ceketim üzerimde, gömleğimin kırışıklığı belli belirsiz ıslanmaktan, paçalarım sağanaktan beter...
Yitirmedim henüz ümidimi.
Geleceksin.
O gelecek diyorum soranlara. O beni bırakamaz.
Seviyor ulan.
Seviyorum ulan.
Seviyorum...
Saatler geçti.
Sağanak şiddetini arttırdı.
Bekliyorum. Bekliyorum...
Aslında kendime dahi itiraf edemiyorum.
Gelmeyeceğini bile bile..
Çekilecek hasret var, bile bile.
Adın dudaklarımın arasında. Bir de uzun Maltepe.
Tutturmuşum bir dönüş türküsü, istikametim ile..
Sessizliğimi bir barakam ile paylaşıyorum, yokluğunda ona sığınıyorum.
Avutmasa da, unutturmasa da..
Mavişimiz; kuşumuz da ötmüyor artık.
Beyazlığını yitirdi gayrı.
Hatrıma düşer ki eve her adımımı attığımda; adını sen koymuştun.
Her ne kadar rengi beyaz olsa da ''Adı maviş olsun'' demiştin.
Maviş bekleyemedi dönüşünü. İsteyerek mi bilemem ama o da terk etti beni.
Şmdi düşünürümde hatırlar mısın? Sen bensiz ne yaparsın?
Belki ne giyeceğini düşünüp belki saçın tararsın.
Ve biliyorum ki sen hâlâ pembe ile kırmızı arasındaki savaşındasın.
Inat ile gülümseyip, yokluk ile varlık safhasındasın. Tahminimce düşman saflarındasın.
Birkaç parça yeni çul, birkaç adet papuç boyamış gözünü.
Şaşaalı geceler, ışıltılı heceler yedirmiş sözünü.
Tek katlı ama pembe panjurlu evimiz olacaktı; en azından hayalimizdi.
Ne lüks villalar ne de renkli mekanlar; sen yıktın başıma evimi..
Herşeye rağmen seviyorum seni.
Sağanaklarda kurban olurcasına,
Sen tanrı, ben kulun;
Açıp ellerim semaya, secdem aşkın; taparcasına.
Tuz basıp yareme,
Derdim sağanaktan aşar; kanarcasına.
Saniye bir asır; lahzalarda kaybolurcasına.
Şimdi matem vaktidir gayrı,
Kapat perdeleri ardına kadar.
Gizleme matemini, ben yasın ile kahrolurum.
Yaşların akmadan ağla bu gece,
Sessiz hıçkırıklara boğul.
Saçların rüzgarlarda dalgalansın,
Dipsiz uçurumlarda bul beni, oradayım.
Bilemedin hiç, ben sensiz bulamadım düzü; her an dardayım.
Bir gün tek kelime ile düşerim aklına, ''Neredesin?''
Toprak örtmez bedenimi,
Dalgalar nereye sürükler ise oradayım.
Dalgalar nereye sürükler ise oradayım...
