CoDeYs
Üye
7 Kasım Zafer Günü İçin Kaside
7 Kasım – Zafer Günü İçin Kaside
Bu çifte yıldönümünde bu günde bu gecede
bulacaklar mı ıssız bir dünyayı karşılaşacaklar mı
umutsuz yüreklerdeki derin boşlukla?
Hayır saatleriyle bir günden daha fazlası
aynaların ve kılıçların bir geçit töreni bu
gecesel köklerinden şafağı burkana dek
geceye çarpan çifte bir çiçektir bu.
İspanya’nın Güney’den gelen
günü cesur gün
demirden tüyüyle oradan geliyorsun sen
çatlamış alnıyla düşen son kişiden
ve ağzında senin yanan sayılarınla!
Ve oraya gidiyorsun bizim
hâlâ yaşayan anımızla:
gündün sen kavgaydın
sen destekliyorsun
görünmeyen sütunu ve kaçışı barındıran
rakamındaki kanın doğacağı yeri!
Yedi Kasım nerede yaşarsın?
Nerede alazlanır yapraklar biradere nerede söyler
doğrul diye vızıltın ve düşene: ayağa kalk!
Nerede büyür kanının defnesi
ve sızar insanın zayıf etine ve yükselir havaya
biçimlemek için kahramanı?
Sende yeniden Birlik
sende yeniden ey dünya halklarının bacısı
ey temiz memleketi Sovyetler’in. Bütün dünyaya
yayılmış yapraklar gibi büyük tohumun döner sana.
Kavganda hiçbir ağlayış kalmadı artık ey halk!
Her şey demirden olacak her şey dolanıp yaralayacak
her şey kavranılmaz sessizlik bile kuşku bile
evet kış elleriyle kuşku bile
arayacak yüreklerimizi dondurmak ve batırmak için
her şey sevinç bile her şey demirden olacak
zaferde yardımcı olmak için sana ey bacı ve anne.
Seni inkar edene tükürülsün!
Saatlerin saatinde alsın cezasını o sefil
kan revan içinde
dönsün korkak
karanlık evine bulsun defne yürekli olanı
o cesur yolu dünyayı savunan
o kardan ve kandan cesur gemiyi!
Selâmlıyorum seni Sovyetler Birliği bu günde
tevazu ile: yazar ve şairim ben.
Babam demiryolu işçisiydi: yoksulduk her zaman.
Seninleydim dün uzaklarda o büyük yağmurlu
küçük ülkemde. Orada büyüdü alazlı
adın ve halkın bağrında yandı
cumhuriyetimin yüce göğüne dokunana dek!
Bugün seni düşünüyorum herkes seninle!
İşlikten işliğe evden eve
kırmızı bir kuş gibi uçuyor adın.
Kahramanlarınındır onur
ve kanının her damlasınındır
saf ve mağrur meskenini savunan
yüreklerden o muazzam birikimindir onur!
Seni doğuran o acı ve kahraman ekmeğindir
onur açılırken zamanın kapıları
halktan ve demirden ordun şarkı söyleyip yürürken
kül ve ıssız toprak arasında katillerin üzerine doğru
zaferin temiz ve kutsal toprağında
bir ay gibi büyük bir gül ekmek için.
Bu çifte yıldönümünde bu günde bu gecede
bulacaklar mı ıssız bir dünyayı karşılaşacaklar mı
umutsuz yüreklerdeki derin boşlukla?
Hayır saatleriyle bir günden daha fazlası
aynaların ve kılıçların bir geçit töreni bu
gecesel köklerinden şafağı burkana dek
geceye çarpan çifte bir çiçektir bu.
İspanya’nın Güney’den gelen
günü cesur gün
demirden tüyüyle oradan geliyorsun sen
çatlamış alnıyla düşen son kişiden
ve ağzında senin yanan sayılarınla!
Ve oraya gidiyorsun bizim
hâlâ yaşayan anımızla:
gündün sen kavgaydın
sen destekliyorsun
görünmeyen sütunu ve kaçışı barındıran
rakamındaki kanın doğacağı yeri!
Yedi Kasım nerede yaşarsın?
Nerede alazlanır yapraklar biradere nerede söyler
doğrul diye vızıltın ve düşene: ayağa kalk!
Nerede büyür kanının defnesi
ve sızar insanın zayıf etine ve yükselir havaya
biçimlemek için kahramanı?
Sende yeniden Birlik
sende yeniden ey dünya halklarının bacısı
ey temiz memleketi Sovyetler’in. Bütün dünyaya
yayılmış yapraklar gibi büyük tohumun döner sana.
Kavganda hiçbir ağlayış kalmadı artık ey halk!
Her şey demirden olacak her şey dolanıp yaralayacak
her şey kavranılmaz sessizlik bile kuşku bile
evet kış elleriyle kuşku bile
arayacak yüreklerimizi dondurmak ve batırmak için
her şey sevinç bile her şey demirden olacak
zaferde yardımcı olmak için sana ey bacı ve anne.
Seni inkar edene tükürülsün!
Saatlerin saatinde alsın cezasını o sefil
kan revan içinde
dönsün korkak
karanlık evine bulsun defne yürekli olanı
o cesur yolu dünyayı savunan
o kardan ve kandan cesur gemiyi!
Selâmlıyorum seni Sovyetler Birliği bu günde
tevazu ile: yazar ve şairim ben.
Babam demiryolu işçisiydi: yoksulduk her zaman.
Seninleydim dün uzaklarda o büyük yağmurlu
küçük ülkemde. Orada büyüdü alazlı
adın ve halkın bağrında yandı
cumhuriyetimin yüce göğüne dokunana dek!
Bugün seni düşünüyorum herkes seninle!
İşlikten işliğe evden eve
kırmızı bir kuş gibi uçuyor adın.
Kahramanlarınındır onur
ve kanının her damlasınındır
saf ve mağrur meskenini savunan
yüreklerden o muazzam birikimindir onur!
Seni doğuran o acı ve kahraman ekmeğindir
onur açılırken zamanın kapıları
halktan ve demirden ordun şarkı söyleyip yürürken
kül ve ıssız toprak arasında katillerin üzerine doğru
zaferin temiz ve kutsal toprağında
bir ay gibi büyük bir gül ekmek için.
