james54
Üye
Hay-ati...(deneme-makale)
“Mutluluk bilgi ile kazanılır.”
Eflatun
Öncelikle bu kanıya kesinlikle katılıyorum.Çünkü bilgi, insan zihninin birikimlerinin tümüne denir.Yani bazı manevi değerleri saymazsak, kişinin sahip olduğu her şey; hatta kişinin ta kendisidir.Bilgi ve mutluluk arasındaki orantıya gelecek olursak; tabii ki insanın sahip olduğu bilgi düzeyi arttıkça, mutluluk derecesi de aynı oranda artar.Zira mutluluğa ulaşmanın yolu doğruya ulaşmakla mümkündür, doğruya ulaşmak için ise bildiklerinin vesile olması yeterlidir.Dolayısıyla ne kadar biliyorsan o kadar çabuk varırsın doğruya ve o kadar çabuk bulursun aradığın huzuru.
İnançlarımız bazında inceleyecek olursak da dinimiz bizlere ilim ve irfan sahibi olmamızı öğütler ve emreder.Hatta herkes bildiği kadarıyla sorumlu tutulmuştur ki bu imanın dahi ilimsiz olamayacağını ve bilgiye sahip olunmadan gerçekleşemeyeceğinin göstergesidir.”Fakat içlerinde ilimde derinleşmiş olanlar… var ya onlara pek yakında büyük mükafat vereceğiz.”(Kur’an-ı Kerim, Nisa Süresi, 162. Ayet) ve “Yeryüzündeki alimler, gökteki yıldızlar gibidir.”(Hz. Muhammed) sözlerinden de anlaşılacağı üzere dünyada, bilen kimseler bilmeyen kimselerden üstün gösterilmiştir.Burada anlamak gerektir dinimizin temelinde, bizi huzura , mutluluğa ulaştırmak vardır.Gördüğümüz odur ki mutluluğun yolu yine bilgiye dayanmaktadır.
Sokrates’in deyimiyle “Bilgi ruhun gıdasıdır.”Bu görüşle,bilginin sadece kişinin maddi dünyasına yarar sağlamadığını, ruhuna maneviyatına da etki ederek tam bir iyilik hali oluşturduğunu ve gerçekten mutluluğa kavuşturduğu aşikardır.
Son olarak söyleyeceklerim ise; mutluluğa giden birçok yolun olduğu ama bu yolların hepsinin de bilgiden, ilimden oluştuğu ya da ilimle,bilimle bir yerde buluştuğu gerçeğidir.Öyleyse mutlu olmak için bilgimizi arttırmamız kafi, daha fazla uğraşmaya gerek yok yani.
james54.....
Eflatun
Öncelikle bu kanıya kesinlikle katılıyorum.Çünkü bilgi, insan zihninin birikimlerinin tümüne denir.Yani bazı manevi değerleri saymazsak, kişinin sahip olduğu her şey; hatta kişinin ta kendisidir.Bilgi ve mutluluk arasındaki orantıya gelecek olursak; tabii ki insanın sahip olduğu bilgi düzeyi arttıkça, mutluluk derecesi de aynı oranda artar.Zira mutluluğa ulaşmanın yolu doğruya ulaşmakla mümkündür, doğruya ulaşmak için ise bildiklerinin vesile olması yeterlidir.Dolayısıyla ne kadar biliyorsan o kadar çabuk varırsın doğruya ve o kadar çabuk bulursun aradığın huzuru.
İnançlarımız bazında inceleyecek olursak da dinimiz bizlere ilim ve irfan sahibi olmamızı öğütler ve emreder.Hatta herkes bildiği kadarıyla sorumlu tutulmuştur ki bu imanın dahi ilimsiz olamayacağını ve bilgiye sahip olunmadan gerçekleşemeyeceğinin göstergesidir.”Fakat içlerinde ilimde derinleşmiş olanlar… var ya onlara pek yakında büyük mükafat vereceğiz.”(Kur’an-ı Kerim, Nisa Süresi, 162. Ayet) ve “Yeryüzündeki alimler, gökteki yıldızlar gibidir.”(Hz. Muhammed) sözlerinden de anlaşılacağı üzere dünyada, bilen kimseler bilmeyen kimselerden üstün gösterilmiştir.Burada anlamak gerektir dinimizin temelinde, bizi huzura , mutluluğa ulaştırmak vardır.Gördüğümüz odur ki mutluluğun yolu yine bilgiye dayanmaktadır.
Sokrates’in deyimiyle “Bilgi ruhun gıdasıdır.”Bu görüşle,bilginin sadece kişinin maddi dünyasına yarar sağlamadığını, ruhuna maneviyatına da etki ederek tam bir iyilik hali oluşturduğunu ve gerçekten mutluluğa kavuşturduğu aşikardır.
Son olarak söyleyeceklerim ise; mutluluğa giden birçok yolun olduğu ama bu yolların hepsinin de bilgiden, ilimden oluştuğu ya da ilimle,bilimle bir yerde buluştuğu gerçeğidir.Öyleyse mutlu olmak için bilgimizi arttırmamız kafi, daha fazla uğraşmaya gerek yok yani.
james54.....
