Nozomyena
Üye
Bir sürü sorunum var..
Şuan 17 yaşındayım ve bundan 10 yıl önce iflas ettik herseyimizi kaybettik istanbuldan köye göçtük ve sonra annem öldü zaten köyde yaşamak koyuyordu bide annemi kaybedince mahfolmuştum neyse biraz toparladım derken babam trafik kazası yaptı hapise girdi 8 ay yoktu halalarım falan baktı bana ama başkalarını evinde kalmak çok koyuyordu bana diyordum hep " bizim niye evimiz yok? "
" biz niye böyle olduk ? " derken babam çıktı hapisten..
Istanbula gittik tekrar iş olmadı doğru dürüst 6 ay çabaladık ama olmadı
Yaklaşık 9 yıldır köydeyim istanbulu çok özlüyorum anılarım orda çünkü sanki gidip aynılarını yaşayacakmışım gibi okula gelince bıraktım olmadi bi türlü açıktan okuyorum köyde de sürekli ps oynamakla geçti hayatım hep yanlızım hiç arkadaşım yok dostum yok sevgilim olmadı ( bu dert değil o kadarda ) bakıyorum millete sosyal medyadan bi fotoğraf çekilmeler arkadaşlarla falan kendime Bakıyorum yediğim yemeğin bulaşığını yıkıyorum millette böyle bi dert yok herkesin ortamı işi veya okulu var ben hâlâ bi baltaya sap olamamışım, ortama girsem sus pus olurum ne konuşacağımı bilmem utanırım fotoğraf çekilmeyi bile beceremem sadece ev işleri neyse
Bakıyorum da ben niye anormalim? Normal bi insan olmak istemişimdir hep normal bi aile ,sabah kahvaltıyı anne hazırlasın baba işe gitsin çocuklarda okula ama olmadı bu bunu geçtim şuan bile normal yaşamıyorum
Neyse bunu niye anlattım biraz halimden anlayın diye asıl şu andaki sorunum;
Istanbula teyzemlerin yanına gitmek istiyorum işim olacak artık hayatım farklı bişeyler olsun istiyorum teyzemlerfe sorun yok fakat babam güvenmiyo hem bana hemde istanbula, babamı anlıyorum ama yeter artık SIKILDIM köy hayatından bir sürü cahil insanla yaşamaktan onu geçtim nereye kadar gidicek böyle?
Babamı nasıl ikna ederim sizce lütfen yardım edin?
" biz niye böyle olduk ? " derken babam çıktı hapisten..
Istanbula gittik tekrar iş olmadı doğru dürüst 6 ay çabaladık ama olmadı
Yaklaşık 9 yıldır köydeyim istanbulu çok özlüyorum anılarım orda çünkü sanki gidip aynılarını yaşayacakmışım gibi okula gelince bıraktım olmadi bi türlü açıktan okuyorum köyde de sürekli ps oynamakla geçti hayatım hep yanlızım hiç arkadaşım yok dostum yok sevgilim olmadı ( bu dert değil o kadarda ) bakıyorum millete sosyal medyadan bi fotoğraf çekilmeler arkadaşlarla falan kendime Bakıyorum yediğim yemeğin bulaşığını yıkıyorum millette böyle bi dert yok herkesin ortamı işi veya okulu var ben hâlâ bi baltaya sap olamamışım, ortama girsem sus pus olurum ne konuşacağımı bilmem utanırım fotoğraf çekilmeyi bile beceremem sadece ev işleri neyse
Bakıyorum da ben niye anormalim? Normal bi insan olmak istemişimdir hep normal bi aile ,sabah kahvaltıyı anne hazırlasın baba işe gitsin çocuklarda okula ama olmadı bu bunu geçtim şuan bile normal yaşamıyorum
Neyse bunu niye anlattım biraz halimden anlayın diye asıl şu andaki sorunum;
Istanbula teyzemlerin yanına gitmek istiyorum işim olacak artık hayatım farklı bişeyler olsun istiyorum teyzemlerfe sorun yok fakat babam güvenmiyo hem bana hemde istanbula, babamı anlıyorum ama yeter artık SIKILDIM köy hayatından bir sürü cahil insanla yaşamaktan onu geçtim nereye kadar gidicek böyle?
Babamı nasıl ikna ederim sizce lütfen yardım edin?