Asi Bir Küheylan – Yusuf HAYALOĞLU

[Doğuş Pertez]

Aşiret çocuğuyam, adım küheylan,
Kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam
Koyaklarda kartal uçurmuşam, kurt kovalamışam
Adam vurmuşam!
Onursuz yaşanmaz demişem
Rezil-rüsva etmemişem kendimi böceklere!
Yavri yavri..
Bu yüzden dik bakarım adamın yüzüne
Bu yüzden böyle hoyrat kalmışam…
Asi bir küheylanam, anam rüzgar, babam gurbet,
Bin yıldır bu koğuştayam
Diz çöktürmez beni hasret! .
Seni sevmişem..bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi
Seni sevmişem
Gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi
Ben sazımı kıl çadırların boynuna asıpta
Öyle gelmişem buraya
Yavri yavri..
Ölürsem iradi ölürem
Harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi! .
Asi bir küheylanam, gözlerini benden ayırma
Kırılıp düşerem sonra
Kimse bakmaz yarama..
Bana ne getirmişen cicom,
Karda çürümüş sümbül soğanları mı?
Yoksa, toz kaldıran taylarımı,
Dar geçitlerde mi kanatmışan?
O göçebe sevdamızın yamacına şimdi
Kimler konmada, söyle
Yavri yavri..
Söyle kınalı kuzum nerde
Onu hangi soysuzun sürüsüne katmışan?
Asi bir küheylanam, mahmuz vurma döşüme
Delerem bu duvarları
Candarma kavuşmaz peşime!
Ben ki dipsiz uçurum boylarında
Param parça olmuş, ölmemişem..
Ben ki huysuz nehir yataklarında
Yaralarıma çamurla sıvamışam..
Nasıl sığaram düşündün mü
Şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi?
Yavri yavri..
Dağları çıldırtan öykümü
Ben bu demirlere dişlerimle yazmışam!
Asi bir küheylanam.. el süremezler yeleme
Bırak yırtılayım, bırak
Gem vurma benim dilime! .
Hüznün duvarlarında sıvası dökülmüş bir yer vardı
Bilir misen yavri?
Bilir misen, çiçekler çentik çentik solar
Bu gavur ölüsü akşamlarda?
Bırak, gözyaşlarımın oyduğu çukurlar
Öylece betonda kalsın..
Dolansın peşime, bir metelik yetmez bu sırtlan adımları, dolansın
Yavri yavri..
Şapkam namusundur, koma buralarda
Koma, tespihim dağılmasın! .
Asi bir küheylanam, kesmez beni bi acılar
Beni vursa da bu puştlar
Ancak sırtımdan vururlar!